O Monte Pindo

Un dos recunchos máxicos de Galicia, onde o mar bica á montaña dando lugar a unha magnífica praia, é o monte Pindo.
A maxia deste lugar remóntase a tempo dos celtas, foi sitio de rituais druídas, sendo os propios celtas, sengundo a lenda, os encargados de dar forma as caprichosas figuras das inmensas moles graníticas que alí hai.
É este por tanto, o olimpo celta de Galicia, como tamén é olimpo dos deuses gregos a cordilleira do Pindo de Grecia. Dise que o nome do monte galego se debe a similitude que garda co homónimo grego.

Pegadas de distintas civilizacións que por alí pasaron foron quedando espalladas por distintas partes do monte. Nalgunhas pedras pódense ver restos de petroglifos.

Innegable é a cuestión de que o lugar acolleu ritos pagáns. Dise que en tempos do Imperio Romano neste monte facíanse ritos de fertilidade, algo que aínda se practica na actualidade, ó igual que na praia da Lanzada.

Deixa constancia da práctica destes ritos pagáns unha inscrición borrosa que se conserva nunha ruina dun castelo e que fala dunha excomuñón.

En tempos un poco máis recentes, o Bispo Sisnando mandou levantar un Castelo nunha das ladeiras do monte para potexer o territorio contra os ataques dos piratas medievais, esta fortaleza foi un dos obxetivos dos ataques irmandiños e hoxe tan só quedan no lugar unha morea de pedras. Distintos historiadores afirman que se poderían contabilizar ata outras tres fortalezas no monte.

Xa en tempos dos nosos avós, durante a Guerra Civil, este monte dou acubillo a fuxidos do bando republicano.

Sobre estas liñas está a imaxe da pena chamada O Guerreiro

O monte acada unha altitude máxima de 627 metros no punto chamado A Moa. Abarca unha extensión de 4629 hectáreas e forma parte da Rede Natura 2000.
Desde o cúmio, as vistas son impresionantes, divísase a comarca de Muros ó completo e a magnífica praia de Carnota, unha das máis extensas de Galicia

A Moa

Praia de Carnota